Μαραθώνιος εξετάσεων από το Δημοτικό ως τις Πανελλαδικές

 

Τούτες οι μέρες σαν ήμασαταν παιδιά, ήταν δύσκολες. Σε λίγο θα ξεκινούσαν οι εξετάσεις, κι ήμασταν ... σκοτουριασμένα. Από την πέμπτη του Δημοτικού προαγωγικές, στην έκτη για το απολυτήριο του Δημοτικού και αμέσως μετά για την εισαγωγή στο Γυμνάσιο.

Κάπως έτσι πολλές γενιές παιδιών έφευγαν από τη Δημοτικό Σχολείο της Πλώρας, για να πάνε πρώτα στο Γυμνάσιο της Πόμπιας στα παλιά χρόνια κι αργότερα στο Γυμνάσιο των Μοιρών κι ακόμα αργότερα στο Γυμνάσιο των Αγίων Δέκα.

Τα χρόνια που τέλειωσα το Δημοτικό της Πλώρας, φοιτώντας εκεί μόνο τα δύο τελευταία χρόνια, το σχολείο είχε 60 παιδιά και δύο δασκάλους τον Γιώργη Σταματάκη και τον αείμνηστο Γιάννη Παπαδάκη, νεαρό δάσκαλο που είχε αναλάβει τις μικρές τάξεις, κι έφυγε νέος από τη ζωή.

Είχα ακούσει πως το σχολείο του χωριού, που εδώ και αρκετά χρόνια έχει κλείσει, είχε και 120 παιδιά κάποτε.

Με το που μπαίναμε λοιπόν στο γυμνάσιο άρχιζαν τα τεστ και τα διαγωνίσματα, επίσημες εξετάσεις εξαμήνου το Φεβρουάριο και προαγωγικές στο τέλος του έτους. Απολυτήριες στην τρίτη γυμνασίου και εισαγωγικές στο Λύκειο, και ξανά από την αρχή ως που τέτοιες μέρες ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη δοκιμασία των Πανελλαδικών, λίγες μέρες πριν ή μετά την ενηλικίωση μας.

Και ήταν ένα τέτοιο ζεστό Καλοκαίρι που μετά από έναν πραγματικό μαραθώνιο εξετάσεων που είχε ξεπεράσει τα οκτώ χρόνια περιμέναμε τα αποτελέσματα που θα καθόριζαν, ως ένα βαθμό, τη συνέχεια της ζωής μας.

Τι κι αν πέρασαν κοντά 40 χρόνια τέτοιες μέρες η αγωνία των εξετάσεων επιστρέφει ξανά και ξανά, μέσα από διαδρομές που ξεκίνησαν από τα χωριά μας έφθασαν στα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, μαζί με νοσταλγία για τα χρόνια που έφυγαν κι ελπίδα για κείνα που έρχονται.