Οι νοικοκυρές παλιάς κοπής που μοίραζαν αγάπη και φαγητά στις ρούγες

H Άννα έψηνε το καλύτερο χούρδικο σφουγκάτο στην παρασιά της αυλής της. Με πολλές πατάτες, πολλά αυγά και μοχομύριζε όλη η γειτονιά.

Η Φροσύνη έφτιαχνε το καλύτερο γιαχνί στην κουζίνα του μικρού σπιτιού της δίνοντας πραγματικά άλλη νοστιμιά κι άλλη αξία σε ντόπια φασολάκια, μπάμιες, κολοκύθια, μελιτζάνες και ντομάτες.

Η Κωστούλα που πρόσφατα είχε έρθει πρόσφατα στο χωριό έκανε το καλύτερο ψητό κατσαρόλας, λεμονάτο και πεντανόστιμο με όλους να θέλουν να δοκιμάσουν.

Η Ελένη η γειτόνισσα “ξεσήκωνε” με γεύσεις και αρώματα τη γειτονιά όταν κάθε τόσο κι όχι μόνο το Πάσχα έφτιαχνε καλιτσούνια, με δική της συνταγή.

Η μαμά μου, η δικιά μου Ελένη, ήταν ξακουστή για το εξαιρετικό στιφάδο της που όταν έκλεισε το μαγαζί και βγήκε στη σύνταξη το έψηνε στο παρακούζινο στο παλιό της πετρογκάζ και μύριζε πιπεράκι και κίμινο όλη η πάνω ρούγα.

Νοικοκυρές παλιές όλες, θείες και γειτόνισσες, όλες θείες τις λέμε στο χωριό έκαναν όχι μόνο το καλύτερο φαγητό αλλά το δοκιμάζαμε όλοι συχνά πυκνά.

Ήταν οι εποχές που τα σπίτια ήταν ξεκλείδωτα, οι άνθρωποι πήγαιναν ο ένας στο σπίτι του άλλου με το σκουτελικό του. Τα συγλέτα, τα πιάτα, οι καστανιές και τα μπολάκια πάντα γεμάτα “έκαναν βόλτες” στις ρούγες, με τα καλύτερα φαγητά για το συγγενή και το γείτονα αλλά και ως απόδειξη αγάπης αλλά και νοικοκυροσύνης των γυναικών παλιάς κοπής.

Γιατί σε όλα τα τσικάλια, τα τηγάνια και τα ταψιά, πάντα υπήρχε περίσσευμα για το μουσαφίρη αλλά και για το γείτονα. Το πόσο καλή μαγείρισσα ήταν η καθεμιά ή και ο καθένας το έκρινε η γειτονιά και η ρούγα, φυσικά αφού όλοι δοκίμαζαν τα φαγητά όλων.

Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι πια στα χωριά ανταλλάσσουν τα φαγητά τους, καθώς λείπω δεκαετίες, αλλά ξέρω πως φαγητά τόσο νόστιμα σαν αυτά της γειτονιάς δεν έχω ξαναφάει. Θυμάμαι πάντως να λένε πως πάντα της γειτόνισσας είναι .... καλύτερο!

Οι περισσότερες από τις γυναίκες που προανέφερα δεν είναι πια στη ζωή και όσες είναι δεν είναι πια σε θέση να μαγειρέψουν. Κρατώ ως πολύτιμο φυλαχτό στο μυαλό και στις καρδιά μου, τις γεύσεις και τις μυρωδιές από τα φαγητά που με τάισαν τα αγιασμένα τους χέρια.