Μικρές Απόκριες, άλλη μια ευκαιρία για τραπεζώματα και παιχνίδια

 

Όταν άρχιζαν οι μέρες να μικραίνουν και έπιαναν τα πρώτα κρύα, συνήθως είχαμε και τις μικρές Απόκριες.

Μέρες σαν τη χθεσινή, αφού από σήμερα ξεκίνησε και επίσημα η νηστεία των Χριστουγέννων, που κανονικά δε θα πρεπε να της δίνουμε σημασία αφού η νηστεία της ήταν πιο ελαστική και δε νήστευαν όλοι. Περισσότερο βέβαια εμείς τα παιδιά, που σημασία στη νηστεία δε δίναμε αλλά και τις μικρές αυτές Απόκριες τις θέλαμε.

Για να ακριβολογούμε θέλαμε πάλι να μαζευτούμε για ένα ακόμα τσιμπούσι και μια ακόμα παρέα κι ας ήταν λίγες μέρες από του Αη Γιώργη του Mεθυστή που πάλι παρέες και τραπέζια κάναμε στο σπίτι του παππού.

Αλλά βλέπετε εκείνα τα χρόνια στα χωριά μας δεν υπήρχαν και πολλές διασκεδάσεις όπως σήμερα, ακόμα και στην τηλεόραση την ΕΙΡΤ βλέπαμε και την ΥΕΝΕΔ κι εννοείται πως κι από αυτήν δεν είχαν όλα τα σπίτια.

Έτσι κάθε ευκαιρία ήταν αξιοποιήσιμη αλλά και εξαιρετικά εύκολο να στηθεί ένα γιορτινό τραπέζι. Δυο όρνιθες από το κοτέτσι σου για τη σούπα με δικά σου λεμόνια κι αυγά, πιταράκια με μυζήθρα από τις κατσίκες σου, και χορτοπιταράκια από τα χόρτα που μάζευες με τα χέρια σου. Κανένα κουνελάκι τηγανητό, σαλατικά από τον κήπο σου, φυσικά ψωμί ζυμωτό που υπήρχε πάντα, κρασί από το φρεσκοανοιγμένο βαρέλι. Για γλυκό ένα μπουρέκι με χειροποίητο φύλλο και φρούτα από τα ξυνόδεντρα της βάγκας. Ευλογημένος ο τόπος που μεγάλωσα και οι άνθρωποι του προκομμένοι νοικοκύρηδες και σπουδαίες νοικοκυρές, που μπορούσαν στο άψε σβήσε με το βρισκούμενο να σου φτιάξουν το καλύτερο γιορτινό τραπέζι.

Εμάς τα παιδιά πάλι, λίγο μας ένοιαζαν τα φαγιά, εμείς θέλαμε την παρέας. Έτσι με αφορμή τις Απόκριες των Χριστουγέννων πάλι βρισκόμαστε, τρώγαμε γρήγορα γρήγορα και πηγαίναμε στο διπλανό δωμάτιο. Εκεί γινόταν ο παράδεισος του παιχνιδιού κι οι μεγάλοι ησύχαζαν μόνο για λίγο, γιατί μετά οι φωνές και τα γέλια μας αντηχούσαν σε όλη την γειτονιά.

Όμως κι αυτή η βραδιά κάποια στιγμή έφτανε στο τέλος της με μας κατάκοποι, που υποβασταζόμενοι από τους γονείς μας φτάναμε στο σπίτι, και πέφταμε στο κρεββάτι για ... να συνεχίσουμε τον ύπνο μας.

Αν και εμείς το κάναμε κάθε χρόνο είναι πολλά χρόνια που έχω να ακούσω άνθρωπο να γιορτάζει και αυτές τις Απόκριες. ΄Ίσως γιατί πλήθυναν οι διασκεδάσεις και τα παιδιά παίζουν πια μόνα τους ή με τους υπολογιστές τους.