Ο Αντώνης που μας διέψευσε ανεβάζοντας μας στα ουράνια!

 




Ο Αντώνης, ο δικός μας Αντώνης, είναι ένα παιδί που μας έχει φέρει πολλές λαχτάρες στη ζωή μας.

Κυρίως στη ζωή των γονιών του. Είναι ένα παιδί που έφθασε ως τη Β Γυμνασίου στην κυριολεξία “σπρώχνοντας” μέχρι που τελικώς εγκατέλειψε το σχολείο.

Ήταν μερικά χρόνια πριν που ο μικρός, που δεν υπήρξε ποτέ κακός μαθητής αλλά ήταν ... τεμπελάκος και δεν αγαπούσε ιδιαίτερα το σχολείο, κόντεψε να μας πείσει ότι ήταν “καμένο χαρτί”.

Ξεγράφοντας σιγά σιγά την προοπτική ότι ο Αντώνης θα τέλειωνε το σχολείο, ο ίδιος πιεζόμενος αφόρητα βρήκε την ευκαιρία να σκεφτεί και να πάρει το χρόνο του.

Ο Αντώνης έκανε την έκπληξη και την επόμενη σχολική χρονιά επέστρεψε στο σχολείο. Ήταν πραγματικά ένα άλλο παιδί. Κοινωνικοποιήθηκε εκ νέου στο περιβάλλον του σχολείου και στη Β Λυκείου πήγε στο ΕΠΑΛ όπου και άνθισε πραγματικά με την στήριξη σπουδαίων καθηγητών. Εκεί ο Αντώνης έπαιξε θέατρο, όπως και σε παράσταση του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμινίων, έμαθε ξανά να ζει, να διαβάζει, να ελπίζει και να ονειρεύεται.

Ο Αντώνης λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2019 είχε πάρει την απόφαση του. Να δώσει Πανελλαδικές. Χθες ο Αντώνης μαζί με χιλιάδες άλλα παιδιά πέτυχε σε μια σχολή. Μπορεί να μην ήταν η πρώτη του επιλογή. Όμως για μας που γνωρίζουμε την ιστορία ο Αντώνης, ο δικός μας Αντώνης, είναι ο πρώτος των πρώτων.

Γιατί κάποτε βάλαμε πολύ χαμηλά τον πήχη για τον ίδιο. Μόνο που ο ίδιος σκεφτόταν αλλιώς. Με τη δύναμη των 19 του χρόνων αλλά και τα κρυμμένα του ταλέντα να αποκαλύπτονται ένα ένα. Στο θέατρο, την επικοινωνία, τη μαγειρική και πολλά ακόμα.

ΥΓ. Ο Αντώνης είναι ο ανιψιός μου που με έκανε περήφανη για πολλοστή φορά, ένα παιδί που αξίζει πραγματικά, μεγαλωμένο παλιομοδίτικα με κείνες τις αρχές της αγάπης και της αλληλεγγύης που μάλλον σήμερα σπανίζουν. Και ναι είμαι κι εγώ .... μια κουκουβάγια!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ζώντας κάθε Μεγαλοβδομάδα το θαύμα με το προζύμι στα πόδια του Σταυρωμένου Ιησού!

Η Φροσύνη με τα ανοιχτά χέρια, τα λουλούδια και τη μεγάλη καρδιά

Στον Λέντα στον τόπο που τα όνειρα βρίσκουν το δρόμο τους