Αύγουστος στο χωριό; Με άλυτες απορίες, σταφύλια, καρύδια και γλέντια!

Η Δεκαπενταριά, όπως την έλεγαν η γιαγιά μου και οι φιλενάδες της στο χωριό, ήταν πάντα για μένα μια περίοδος μπερδεμένη και αμφιλεγόμενη.

Ήταν που άκουγα για το Πάσχα του Καλοκαιριού και νήστευα, αλοίμονο στο παιδί που δε νήστευε αλλά και τη γιαγιά μου να λέει: “Ο Αύγουστος επάτησε, η άκρα του Χειμώνα”. Αυτός ο Χειμώνας μου “καθόταν” στο στομάχι. Και πως να μη συμβεί αυτό όταν καθημερινά καιγόμαστε στον κάμπο της Μεσαράς κι όλο ψάχναμε δροσερικά.

Ήταν και τα γινωμένα σύκα, τα σταφύλια σουλτανιά, ροζακιά, άσπρα και μαύρα λίγο πριν τα τρυγήσουμε, τα πεντανόστιμα δροσερά αμύγδαλα και καρύδια που τρώγαμε και βάφαμε με τις φλούδες τους τα παιδικά μας χέρια, που δεν με έπειθαν ότι ερχόταν ο Χειμώνας.

Το πανηγύρι του Αφέντη Χριστού που ήταν μόνο θρησκευτικό χωρίς γλέντια για το χωριό μας, αφού λίγο νωρίτερα είχαμε γλεντήσει στην Αγία Παρασκευή και τον Άγιο Παντελεήμονα, επίσης ήταν μια φωτεινή αχτίδα τον Αύγουστο. Το βράδυ πάντως πηγαίναμε στο γλέντι στα Βασιλικά Ανώγεια που γιόρταζαν τον Αφέντη Χριστό.

Μια βραδιά του Δεκαπενταύγουστου την περνούσαμε στην αγρυπνία της Παναγίας της Καλυβιανής και το γλέντι το μοιράζαμε, παραμονή και ανήμερα της Παναγίας, στα Χουστουλιανά και στο Απεσωκάρι, αφού και τα δύο μας γειτονικά χωριά γιόρταζαν.

΄Ηταν βέβαια κι η άλλη παροιμία που ακούγαμε και μας μπέρδευε : “Αύγουστε καλέ μου μήνα να σουν δύο φορές το χρόνο”.

Ξόδεψα πολύ χρόνο στα παιδικά μου χρόνια να καταλάβω αν ο Αύγουστος ήταν ή άκρα του Χειμώνα ή τόσο καλός που έπρεπε να ξανάρθει. Κι ωστόσο έτρωγα σύκα, καρύδια κι αμύγδαλα, έβλεπα τα σταφύλια να γινώνονται και σχεδίαζα το επόμενο γλέντι που θα πήγαινα.

Τα χρόνια έφυγαν κι οι Αύγουστοι ξεθώριασαν κι έγιναν σχεδόν σαν τους άλλους μήνες. Όμως η γλύκα τους στο χωριό μου στην Πλώρα, το κέφι και η αμφιλεγόμενη ανάμνηση τους έχει καταγραφεί όχι πλέον στη μνήμη αλλά αρκετά πιοι μέσα, στην ψυχή. Κυρίως μέσα σε αυτήν έχουν καταγραφεί ανεξίτηλα οι άνθρωποι με τους οποίους τα ζήσαμε, όσοι είναι εδώ κι όσουν πέταξαν σε ένα όνειρο Αυγουστιάτικο.