Οι "επιστροφές" που κρύβουν νοσταλγία και γοητεία

Έχουν μια γλύκα, μια νοσταλγία και μια γοητεία αυτές οι επιστροφές στα παλιά, στους τόπους που ξεκινήσαμε τη ζωή μας. Κυριακή σήμερα κι η βόλτα στα παλιά ξύπνησε αναμνήσεις πολλές.

Στο άγνωστο δρόμο, εκείνη την εποχή, για τη Μεσαρά στο μυαλό ξεπήδησαν οι μνήμες από το παλιό λεωφορείο που “αγκομαχούσε” ανεβαίνοντας τους ανεγύρους προς την Αγία Βαρβάρα και η αναγούλα στα παιδικά στομάχια από τις στροφές και τους καπνούς. Γιατί κάποτε, πολλά χρόνια πριν απαγορευόταν “το πτύειν” αλλά όχι και “το καπνίζειν”.

Συναντώντας το παλιό εθνικό στο Καστέλλι όλα αρχίζουν να γίνονται πιο γνώριμα, τα Λίσματα που τώρα έχουν πολύ λιγότερα αμπέλια από τότε, τα Καπαριανά που κάποτε ήταν προάστιο των Μοιρών και τώρα έχουν ενωθεί, το Ηρώον από όπου ξεκινήσαμε δεκάδες παρελάσεις κάποιες και υπό βροχή.

Το πρώτο μου σχολείο, το νηπιαγωγείο στον Άγιο Γεώργιο που δεν υπάρχει πια και η πρώτη μου δασκάλα η νηπιαγωγός μου η κυρία Πέλλα μου φέρνουν στο μυαλό τρυφερές στιγμές. Πιο πάνω κοντά στο σπίτι μου το πρώτο δημοτικό σχολείο, το σχολείο μου αλλαγμένο. Η αγορά με τα σούρτα φέρτα στις καφετέριες που τότε ήταν στις παρόδους και σε ορόφους με πίσω πόρτες και σκάλες, καθώς μια επίσκεψη μπορούσε να προκαλέσει σχόλια.

Το βιβλιοπωλείο του Αβραάμ είναι ακόμα εκεί χωρίς τον ιδιοκτήτη του το Φανούριο μα τα παιδιά του, ενώ το βιβλιοπωλείο του Πολύβιου έχει κλείσει χρόνια πια. Στα δύο βιβλιοπωλεία παίρναμε τα σχολικά μας, τα πρώτα μας εξωσχολικά βιβλία και τις πρώτες μας εφημερίδες.

Στο κέντρο των Μοιρών πάνω από το μαγειρείο του Φραγκή και απέναντι από το καφενείο του Διακάκη, ήταν ο Πολιτιστικός Σύλλογος της εποχής που συγκέντρωνε πολύ νεαρόκοσμο.

Ο δρόμος για το Γυμνάσιο και Λύκειο Μοιρών, εκεί που σήμερα είναι το σημερινό Γυμνάσιο κορυφώνει τις αναμνήσεις και αυξάνει τη νοσταλγία καθώς τέτοιες μέρες περάσαμε για τελευταία φορά τη σιδερένια πόρτα του πριν φύγουμε για μακριά.

Κι επειδή οι αναμνήσεις τελικά είναι πάρα πολλές για να χωρέσουν σε ένα κείμενο ένα αποφάσισα, θα πάω ξανά για να θυμηθώ και να νοσταλγήσω.