Γυμναστικές επιδείξεις με γέλια, τσουβάλια και καραμέλες με αλεύρι!

Απόγευμα κι ο ήλιος καυτός στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών. Με τα κοντά μας παντελόνια και τα άσπρα μας μπλουζάκια, τις ελβιέλες με τα άσπρα καλτσάκια και τις άσπρες κορδέλες όλες οι φιλενάδες σε μια γωνιά.

Η Βαγγελιώ, η Χαρούλα, το Κατινιώ, το Ρηνιώ, η Βούλα κι όλα τα άλλα τα κορίτσια αγχωμένα συζητούμε μεγαλόφωνα, αν θα τα καταφέρουμε. Είναι το απόγευμα των γυμναστικών επιδείξεων που τις περιμέναμε καιρό και είχαμε κάνει πολλές πρόβες.

Οι εποχές στον τόπο μας είναι ταραγμένες, το 1975 η Ελλάδα έχει βγει από ... το γύψο και χρόνια θα κάνει να βρει το βηματισμό της προς τη Δημοκρατία, κάτι έχουμε ακούσει στα σπίτια μας αλλά παιδιά είμαστε και δεν καταλαβαίνουμε και πολλά.

Άλλωστε η ώρα περνά και αρχίζουν να καταφθάνουν οι θεατές, οι γονείς, οι παππούδες, οι θείοι, οι νονοί.

Με το φυλλοκάρδι να τρέμει μπαίνουμε σε τετράδες και με βήμα, εν δυό, εν δυό κάνουμε το γύρο της αυλής. Ακολουθεί η παράταξη ανά τάξη, ο εθνικός ύμνος και αρχίζουν τα αγωνίσματα, στην τετάστια, για τα παιδικά μας μάτια αυλή του σχολείου. (σ.σ προχθές που πέρασα μια σταλιά μου φάνηκε).

Γυμναστική, επικύψεις, κάμψεις, ακροβατικά, τρέξιμο, άλμα εις μήκος, άλμα εις ύψος, σκυταλοδρομίες. Και μετά τελειώσαμε με τα σοβαρά και προσπαθώντας να μην ξεσπάμε συνεχώς σε γέλια, ξεκινάμε τις τσουβαλοδρομίες. Μπαίνουμε μέσα σε ένα φάρδο που μας δένουν στη μέση και κάνουμε αγώνες πηδώντας με τα δύο μας πόδια στον αέρα. Κι όσο πέφτει το σούρουπο, πέφτουμε κι εμείς στο έδαφος, κουτρουβαλούμε σηκωνόμαστε, τρέχουμε, πέφτουμε ξανά. Η αγωνία, και τα γρατσουνισμένα γόνατα, δεν μπορεί να σταματήσει ούτε τα γέλια ούτε το κέφι.

Και μετά βγαίνουμε από τα τσουβάλια, δένουμε τα χέρια πίσω και ένας ένας φτάνουμε μπροστά στο πιάτο με το αλεύρι και τις καραμέλες. Τρεις οι προσπάθειες, όλοι αναχωρούν αλευρωμένοι κι οι τυχεροί με μια καραμέλα.

Τα πρώτα φώτα της νύχτας ανάβουν. Οι γυμναστικές επιδείξεις από μια εποχή τρυφερή και νοσταλγική, φτάνουν στο τέλος τους αφήνοντας την πίκρα για όσα και όσους έφυγαν, αλλά έγραψαν πολλά στις αναμνήσεις της καρδιάς μας.

Υστερόγραφο: Δεν ασχολήθηκα ποτέ να μάθουν πως οι γυμναστικές επιδείξεις καταργήθηκαν στα πλαίσια μιας ακόμα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Ίσως τα νέα παιδιά που δεν τις έζησαν να μην τις νοσταλγούν κιόλας.