Το τετράδιο της Μαρίας

  Τούτες οι μέρες στο χωριό μας στην Πλώρα, ξεκινούσαν τα πανηγύρια. Κι αν τα άλλα χωριά της Μεσαράς είχαν από ένα, το χωριό μας είχε δύο και μάλιστα συνεχόμενα αφού είχαμε την τύχη να έχουμε ξωκκλήσια και της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμονα. Κι ήταν σημαντικά για μας εκείνα τα Καλοκαιρινά πανηγύρια στο χωριό, στα παιδικά, στα εφηβικά αλλά και στα πρώτα νεανικά χρόνια, καθώς τα χρόνια εκείνα στη Μεσαρά, και φαντάζομαι και σε άλλες περιοχές της Κρητικής υπαίθρου, οι ευκαιρίες για διασκέδαση ήταν περιορισμένες.   Με μουσικές και όργανα τουλάχιστον γιατί από παρέες, κέφι και βροντερά γέλια αντηχούσαν όλες οι γειτονιές. Όλα όσα όμορφα ζούσαμε εκείνα τα χρόνια της ξενοιασιάς και της αθωότητας, μου θύμισαν χθες το βράδυ οι φωτογραφίες της Κατερίνας Ζερβάκη του Νικηφόρου, της αγαπημένης συγχωριανής, που την θυμάμαι παιδί, από τον εσπερινό της Αγίας Παρασκευής. Και πηγαίναμε όλοι σε εσπερινούς αλλά και σε πρωινές λειτουργίες κι ας είχαμε μείνει μέχρι τα ξημερώματα χορεύοντας