Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα





Τι θα μπορούσε άραγε να κάνει έναν άνθρωπο που γράφει καθημερινά πάνω από τριάντα χρόνια, εξαιρουμέων αυτών του σχολείου, να θέλει να δημιουργήσει ένα μπλοκ;


Είναι όσα δεν προλαβαίνω να γράψω στα μέσα στα οποία εργάζομαι ή όσα δεν ταιριάζουν σε κανένα προφίλ μέσου.


Οι πολύτιμες, για μένα, αναμνήσεις μου, πράγματα που ακουμπούν τις πιο ενδόμυχες ανάγκες και ανησυχίες μου και το φως που έρχεται από το παρελθόν το παρόν και το μέλλον, με αναμνήσεις, μυρωδιές, αγγίγματα, αγκαλιές κι ελπίδες.


Η ανάγκη έκφρασης όσων νοιώθω πως θέλω να μοιραστώ, σε ένα ιστολόγιο προσωπικό, χωρίς το τρέξιμο και την αγωνία του ρεπορτάζ.


Κάπου εκεί την ώρα που χαμηλώνουν τα φώτα της μέρας και ο νους ταξιδεύει, θυμάται, υποφέρει και ελπίζει. Και η ανάγκη να μοιραστώ όσα διαπιστώνω καθημερινά πως περνούν κι από των άλλων τις ζωές αφήνοντας τα αποτυπώματα τους.


Μαρία Καλλέργη, δημοσιογράφος 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ζώντας κάθε Μεγαλοβδομάδα το θαύμα με το προζύμι στα πόδια του Σταυρωμένου Ιησού!

Η Φροσύνη με τα ανοιχτά χέρια, τα λουλούδια και τη μεγάλη καρδιά

Του Αγίου Αντωνίου, μια μέρα με μυρωδιές, λάμψη και χαμογελαστούς ανθρώπους!